ΟΥΡΑΝΙΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ

.

.

.

 Ο Θεός θέλει να κρύβουμε τις αρετές μας, τις καλές μας πράξεις και την αξία μας, όπως ο φονιάς κρύβει το έγκλημα που έκαμε.

Ι. Χρυσόστομος

 

***

 Είπε κάποτε ο Μ Αντώνιος::

 – Είδα τις παγίδες του Διαβόλου. Είναι στημένες παντού. Σε όλη την γη!… Και ερώτησα τον θεό, «Κύριε, ποιός είναι άξιος να ξεφύγει όλες αυτές τις παγίδες;». Και ο Θεός μου απάντησε: «Εκείνος που έχει ταπεινοφροσύνη».

.

.

.

ΕΙΠΕΝ ΟΜΗΡΟΣ

.

.

.

Ανδρί δε κεκμηκότι μένος μέγα οίνος αέξει.

.

Ανθρώπους πεθαμένους ο οίνος ξεσηκώνει.

.

.

Πηγή: Το καταπληκτικό Λεξικό Αρχαϊστικών Φράσεων, του Δημήτριου Τσιρόγλου από τις εκδόσεις Σαβάλας.

. 

.

.

ΟΥΡΑΝΙΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ

.

.

.

 Ο Άγιος Νήφων, αφού θεοφιλώς πατριάρχευσε στην Κωνσταντινούπολη επί τέσσερα χρόνια (1311-1315 μ.Χ.), υπέβαλε παραίτηση και έφυγε κρυφά στο Άγιο Όρος. Παρουσιάσθηκε στην Μονή Διονυσίου, ως χωρικός και ζήτησε να τον δεχθούν ως δόκιμο. Προσποιήθηκε μάλιστα τον αγράμματο, και ο ηγούμενος του ανέθεσε το διακόνημα του βουρδουνιάρη, δηλ. να βόσκει τα μουλάρια. Πέρασε καιρός. Μα κάποια μέρα που γύριζε στη Μονή με φορτωμένα τα μουλάρια διάφορα αναγκαία, το Άγιο Πνεύμα τον απεκάλυψε στον ηγούμενο λέγοντας: «Έρχεται ο Πατριάρχης, τρέξτε να τον υποδεχθήτε».

 Χτύπησαν χαρμόσυνα οι καμπάνες και βγήκαν όλοι οι μοναχοί με το Ευαγγέλιο να υποδεχθούν τον Πατριάρχη. Και βρέθηκαν μπροστά στον βουρδουνιάρη με τα μουλάρια, που αναγκάσθηκε τότε να ομολογήσει την αλήθεια που δεν θέλησε να πει όταν ήρθε, για να ζήσει με ταπείνωση, διακονικά ανάμεσα στους αδελφούς.

 .

.

.

ΟΥΡΑΝΙΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ

.

.

.

  Τίποτα δεν είναι πιο ταπεινό από την φιλοδοξία, όταν σκύβει ……… για  ν’ ανεβεί.

                                                                              Β. Φραγκλίνος

***

  Μας αποχαιρετά η φρόνησης, όταν μας επισκέπτεται η φιλοδοξία.

                       Ντιντερώ Ντενί

 Οι φιλάργυροί πλουτίζουν κάνοντας το φτωχό, και οι άσωτοι (σπάταλοι) φτωχαίνουν κάνοντας τον πλούσιο.

Λάβατερ Γιόχαν

 .

.

.

ΟΥΡΑΝΙΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ

.

.

.

•  Κάποτε περιηγηταί επισκέφθηκαν το σπίτι του Μπετόβεν στην Βιέννη. Ένα, μόλις εικοσάχρονο κορίτσι από την ομάδα, κάθισε στο πιάνο του μεγάλου μουσουργού και έπαιξε μια από τις Σονάτες του…. Όταν τελείωσε, σηκώθηκε με περηφάνια και είπε στον γέρο-φύλακα:

 – Φαντάζομαι πως πολλοί μεγάλοι μουσικοί θα ήρθαν εδώ και θα έπαιξαν στο περίφημο αυτό πιάνο.

 – Ο μόνος που θυμάμαι, δεσποινίς, είναι ο Παντερέβσκυ, απάντησε λυπημένος ο γέρος. Ήταν πέρσι εδώ, αλλά παρά την επιμονή των φίλων του να παίξει κάτι αρνήθηκε:

 – Όχι, φίλοι μου. Δεν είμαι άξιος να καθίσω στο πιάνο του Μπετόβεν.

•  Πόσο δίκιο έχει ο λόγος του Θεού, όταν μας συνιστά «μη υπερφρονείν παρ‘ ο δει φρονείν, αλλά  φρονείν εις το σωφρονείν» (Ρωμ. ιβ’ 3)

 .

 .

.

ΑΛΥΤΡΩΤΕΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ – ΑΓΚΥΡΑ ή ΑΝΚΑΡΑ

Άγκυρα ή Άνκαρα

.

.

.

Άγκυρα. Πρωτεύουσα Βιλαετίου με 45.000 περίπου κατοίκους από τους οποίους 3.000 χριστιανοί ορθόδοξοι. Κατά τον Παυσανία ιδρυτής της είναι ο Μίδας, ενώ κατά τον Απολλώνιο οι Γαλάτες.
Είναι γνωστή επίσης από την αιματηρή μάχη του Ταμερλάνου και του σουλτάνου Μπαγιαζήτ το 1402, που έγινε στην πεδιάδα που απλώνεται μπροστά της.
Έδρα μητροπόλεως με την εκκλησία να είναι αφιερωμένη στον Άγιο Νικόλαο…
Από το 1923 είναι η πρωτεύουσα του τουρκικού κράτους.
.
.

Αντί πηγής: Ευχαριστώ τον καλό φίλο Κων. Νίγδελη για την πανέμορφη κασετίνα που φέρει τον τίτλο ”Πατρίδες Ελλήνων” και, για την άδειά του προς δημοσίευση εικόνων.
.
.
.

ΟΥΡΑΝΙΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ

.

.

.

 Εμπόρευμα και είδος διαπραγματεύσιμο είναι ο ουρανός, και εμείς αμελούμε.

Δώσε ψωμί και πάρε παράδεισο.

Δώσε μικρά και πάρε μεγάλα.

Δώσε θνητά και πάρε αθάνατα.

Δώσε φθαρτά και πάρε άφθαρτα.

Δώσε στον φτωχό, ώστε κι όταν εσύ σιωπάς (κατά την ημέρα της Κρίσεως), μύρια στόματα να σε υπερασπίζονται, καθώς η ελεημοσύνη σου θα είναι παρούσα και θα συνηγορεί για σένα.

Ι. Χρυσόστομος

.

.

.